Spis treści
Po czym poznać, że pupil cierpi na kocią chorobę?
Na jakie kocie choroby może zachorować Twój czworonóg?
Choroby metaboliczne i endokrynologiczne kotów
Choroby układu pokarmowego kotów
Choroby układu moczowego i nerek kotów
Choroby układu oddechowego kotów
Choroby oczu i jamy ustnej kotów
Nowotwory i choroby tkanki łącznej kotów
Choroby genetyczne i dziedziczne kotów
Starzenie i geriatryczne schorzenia kotów
Choroby kotów mogą rozwijać się stopniowo i przez długi czas pozostawać niezauważone. Znajomość objawów pomaga szybciej zareagować i rozpocząć leczenie.
Najważniejsze informacje
Wczesne objawy chorób mogą być subtelne. Utrata apetytu i apatia, ale też biegunka lub wymioty powinny skłaniać do wizyty u weterynarza.
Szczepienia chronią przed wieloma groźnymi chorobami, takimi jak panleukopenia czy FeLV, a regularne odrobaczanie i kontrola skóry pomagają unikać pasożytów.
Starsze koty są szczególnie narażone na choroby przewlekłe, w tym niewydolność nerek, cukrzycę, nadczynność tarczycy i problemy ze słuchem.
Po czym poznać, że pupil cierpi na kocią chorobę?
Koty podwórkowe są bardziej narażone na choroby niż te domowe, gdyż ryzyko poza domem jest znacznie większe. Z racji swojej niezależności, czworonogi mogą reagować na chorobę nieprzyjaznym nastawieniem względem ludzi i innych zwierząt oraz izolując się od jakiegokolwiek towarzystwa.
Koty instynktownie ukrywają objawy choroby jako mechanizm obronny, co utrudnia ich wczesne rozpoznanie w porównaniu do psów. Niebezpieczeństwo związane z chorobami kotów można ograniczyć poprzez właściwą dietę, dbałość o higienę oraz regularne wizyty u weterynarza.
Do przejawianych przez chorego kota objawów zaliczamy również:
• utratę apetytu i wagi
• wymioty
• biegunkę lub zatwardzenie
• gorączkę
Obserwowalne będą również zmiany w sierści i na skórze oraz ciecz płynąca z nosa i oczu. Pupil będzie miał również problemy z nieświeżym oddechem oraz oddawaniem moczu. Do innych objawów kocich chorób zaliczamy również problemy z oddychaniem. Jeśli zauważysz którąkolwiek z powyższych oznak, to zaprowadź kota do weterynarza.
Na jakie choroby kotów może zachorować Twój czworonóg?
Problemy ze skórą, zębami, nerkami, a także z wypróżnianiem się oraz oddychaniem zaliczamy do najczęstszych chorób kotów.
Choroby zakaźne kotów
Choroby zakaźne łatwo się rozprzestrzeniają, zwłaszcza tam, gdzie zwierzęta żyją w grupach. Niektóre z nich rozwijają się szybko i mają ciężki przebieg, będąc jednymi z najgroźniejszych chorób kotów, ale wielu można skutecznie zapobiegać dzięki szczepieniom i odpowiedniej opiece.
Koci katar
To jedna z najczęstszych infekcji wirusowych u kotów. Najbardziej narażone są zwierzęta młode i te żyjące w skupiskach. Chorobę wywołują dwa wirusy, którymi są herpeswirus (FHV-1) i kaliciwirus (FCV).
Typowe objawy to kichanie, kaszel, gorączka, wyciek z nosa i oczu oraz brak apetytu. Kot może być osłabiony i odmawiać jedzenia, dlatego czasem trzeba go karmić siłą. Leczenie opiera się na lekach przeciwwirusowych i regularnym oczyszczaniu pyszczka oraz oczu. Jeżeli katar trwa dłużej, to do terapii włącza się również antybiotyki.
Panleukopenia (tyfus)
Bardzo groźna choroba wirusowa wywoływana przez FPV. Najciężej przechodzą ją kocięta, które nie otrzymały odporności od matki lub nie były szczepione. Wirus atakuje układ pokarmowy, szpik i komórki odpornościowe.
Objawy to silne wymioty, biegunka, odwodnienie, gorączka i apatia. Leczenie polega na intensywnym nawadnianiu, podawaniu leków przeciwwymiotnych i antybiotyków chroniących przed infekcjami. Chorobie można zapobiec dzięki szczepieniom.
Koci AIDS (FIV)
FIV to wirus podobny do ludzkiego HIV. Niszczy układ odpornościowy kota, co sprawia, że zwierzę staje się podatne na infekcje, które wcześniej nie byłyby groźne.
Objawy pojawiają się z czasem. Kot chudnie, słabnie, miewa gorączkę i często choruje. Nie ma leku, który zwalczyłby wirusa. Można natomiast wspierać organizm kota, dbając o jego dietę i środowisko oraz lecząc infekcje wtórne.
Kocia białaczka (FeLV)
FeLV to wirus, który upośledza odporność i może prowadzić do nowotworów, anemii oraz poważnych zakażeń. Zalicza się ona do śmiertelnych chorób kotów. Zakażone zwierzęta często są osłabione, nie mają apetytu i chudną.
W miarę postępu choroby mogą pojawić się powiększone węzły chłonne i nawracające infekcje. FeLV jest jedną z nieuleczalnych chorób kotów, ale przy odpowiedniej opiece mogą one funkcjonować przez dłuższy czas. Istnieje również szczepionka, która ogranicza ryzyko zakażenia.
Choroby pasożytnicze kotów
Pasożyty to jeden z częstszych problemów zdrowotnych u kotów. Mogą atakować zarówno od wewnątrz, jak i z zewnątrz, a ich obecność często nie daje od razu widocznych objawów.
Robaki jelitowe
Dotykają głównie koty wychodzące na dwór, ale nie tylko. Najczęściej są to glisty i tasiemce. Powodują biegunkę, wymioty, spadek masy ciała, wzdęcia i ogólne osłabienie.
Leczenie polega na odrobaczeniu. Warto okresowo badać kał i stosować profilaktykę, zwłaszcza jeśli kot ma kontakt z innymi zwierzętami.
Świerzb koci
Występuje w postaci skórnej lub usznej. Objawia się silnym świądem, zaczerwienieniem, łuszczeniem skóry i ubytkami sierści. W przypadku świerzbu usznego pojawia się też ciemna, woskowata wydzielina w uszach.
Zarażenie następuje przez kontakt bezpośredni z zakażonym zwierzęciem lub przez wspólne przedmioty, np. legowisko czy miski. Narażone są zwłaszcza młode, starsze i osłabione koty. Leczenie bywa długie i wymaga cierpliwości.
Hemobartoneloza
Wywoływana przez drobnoustrój przenoszony głównie przez pchły i kleszcze. Atakuje czerwone krwinki, co może prowadzić do anemii, gorączki, osłabienia i w postaci przewlekłej do wychudzenia.
Choroba ma cięższy przebieg u kotów zakażonych FIV lub FeLV. Rozpoznanie wymaga badania krwi i rozmazu. Koty, które przeszły zakażenie, mogą stać się nosicielami.
Pasożyty zewnętrzne
Pchły, kleszcze i wszy to typowe zewnętrzne pasożyty kotów. Powodują świąd, zaczerwienienie, wypadanie sierści i reakcje alergiczne. Niektóre z nich przenoszą groźne choroby, np. hemobartonelozę.
Pchły mogą być przyczyną tasiemczycy. Pasożyty przenoszą się łatwo, dlatego ważna jest regularna kontrola skóry i stosowanie preparatów ochronnych.
Choroby metaboliczne i endokrynologiczne kotów
Zaburzenia metaboliczne i hormonalne u kotów pojawiają się najczęściej z wiekiem, ale mogą też mieć związek z dietą czy trybem życia. Objawy bywają subtelne, dlatego łatwo je przeoczyć.
Cukrzyca
Najczęściej występuje u starszych i otyłych kotów. Choroba wiąże się z niedoborem insuliny lub opornością na jej działanie, co prowadzi do wzrostu poziomu cukru we krwi.
Kot z cukrzycą pije więcej, częściej oddaje mocz, traci na wadze mimo apetytu i jest osłabiony. Leczenie polega na podawaniu insuliny, odpowiedniej diecie i regularnym monitorowaniu poziomu glukozy.
Nadczynność tarczycy
Dotyczy głównie starszych kotów. Tarczyca produkuje wtedy zbyt dużo hormonów, co przyspiesza metabolizm i obciąża inne narządy, zwłaszcza serce i nerki.
Kot może mieć bardzo dobry apetyt, ale mimo to chudnie. Może być też nadpobudliwy, niespokojny i mieć podwyższone tętno. Leczenie obejmuje leki przeciwtarczycowe, zmianę diety, a czasem zabieg chirurgiczny.
Zespół Cushinga
Jest to rzadka u kotów, ale poważna choroba związana z nadmiarem kortyzolu. Najczęściej przyczyną jest guz przysadki mózgowej lub nadnerczy.
Kot dużo pije, często sika, traci sierść, tyje i staje się apatyczny. Leczenie może obejmować leki albo operację.
Choroby układu pokarmowego kotów
Problemy trawienne u kotów mogą pojawić się nagle i szybko prowadzić do odwodnienia. Różne problemy trawienne u kotów mogą manifestować się w bardzo zbliżony sposób, dlatego ważna jest szybka konsultacja z weterynarzem.
Zapalenie trzustki
To poważne schorzenie wymagające natychmiastowej pomocy. Objawy to wymioty, biegunka, odwodnienie, letarg, ból brzucha i brak apetytu.
Rozpoznanie opiera się zwykle na badaniu USG. Leczenie dostosowuje się do stanu kota i może obejmować nawadnianie, leki przeciwbólowe oraz dietę o obniżonej zawartości tłuszczu.
Biegunka
To objaw, który może sygnalizować wiele różnych dolegliwości, w tym infekcje, choroby nerek czy obecność pasożytów. Często towarzyszą jej wymioty i apatia.
U kociąt szybko prowadzi do odwodnienia, dlatego nie warto zwlekać z wizytą u weterynarza. Do czasu diagnozy warto podawać kotu jedynie wodę i lekkostrawny pokarm.
Zatwardzenie
Pojawia się między innymi przy małej aktywności, diecie ubogiej w błonnik albo po zjedzeniu czegoś ciężkostrawnego. Kilkudniowy brak odchodów w kuwecie powinien wzbudzić czujność.
Koty z zaparciami często poruszają się niepewnie i przyjmują nienaturalną postawę przy próbach wypróżnienia. W leczeniu stosuje się środki rozkurczowe, przeczyszczające i zmianę diety.
Choroby wątroby
Do najczęstszych należą stłuszczenie, stany zapalne i marskość. Objawy to żółtaczka, utrata apetytu, wymioty, biegunka, spadek wagi i osłabienie.
Przyczyn może być wiele, w tym dieta, toksyny lub inne schorzenia. Leczenie zależy od rozpoznania i może obejmować specjalistyczne karmy, leki wspomagające oraz nawadnianie.
Choroby układu moczowego i nerek kotów
Koty są szczególnie wrażliwe na zaburzenia pracy nerek i pęcherza. Wiele z tych problemów rozwija się po cichu, dlatego ich objawy łatwo bagatelizować.
Przewlekła niewydolność nerek
To częsta choroba u starszych kotów. Polega na stopniowej utracie zdolności nerek do filtrowania toksyn z organizmu.
Objawy to wymioty, osłabienie, utrata apetytu, gorsza kondycja sierści oraz zwiększone pragnienie i oddawanie moczu. Leczenie opiera się na diecie niskobiałkowej, lekach wspomagających pracę nerek i regularnym nawadnianiu.
Kamienie moczowe
Powstają w pęcherzu lub innych częściach układu moczowego. Mogą utrudniać oddawanie moczu lub całkowicie je zablokować, co wiąże się z bólem i ryzykiem powikłań.
Objawy to częste wizyty w kuwecie, krwiomocz, wymioty, apatia i niepokój. Leczenie zależy od rodzaju kamieni i może obejmować dietę, leki lub zabieg chirurgiczny.
Idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego
Schorzenie o niejasnym pochodzeniu, które często ma związek ze stresem. Kot może mieć trudność z oddaniem moczu, załatwiać się poza kuwetą i wylizywać okolice intymne.
Często pojawiają się też zmiany w zachowaniu jak rozdrażnienie czy agresja. W leczeniu stosuje się środki odbudowujące ściany pęcherza oraz ogranicza czynniki stresowe.
Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego
Dochodzi do niego, gdy mocz drażni uszkodzoną powierzchnię wewnętrzną pęcherza. Skutkuje to silnym bólem i może przypominać inne problemy urologiczne.
W terapii stosuje się związki odbudowujące błonę śluzową pęcherza. Leczenie jest podobne jak u ludzi i dobierane indywidualnie przez weterynarza.
Choroby układu ruchu kotów
Niektóre schorzenia układu ruchu mogą znacząco wpływać na codzienne funkcjonowanie kota. Do najczęstszych należą stany zapalne stawów, które ograniczają jego sprawność.
Zapalenie stawów
To przewlekła choroba zwyrodnieniowa, która powoduje ból, sztywność i ograniczenie ruchu. Kot może unikać skakania, poruszać się ostrożniej i mniej się ruszać.
Leczenie polega na podawaniu leków przeciwzapalnych, wspomagających suplementów i ewentualnie fizjoterapii.
Autoimmunologiczne zapalenie stawów
Powoduje, że układ odpornościowy atakuje stawy, powodując ich zapalenie. Objawy to ból, obrzęki, trudności w poruszaniu się i osłabienie.
Leczenie polega na podawaniu leków przeciwzapalnych i immunosupresyjnych oraz łagodzeniu objawów.
Choroby skóry i alergie kotów
Zmiany skórne u kota mogą mieć różne przyczyny. Czasem są wynikiem alergii, a czasem problemem z pielęgnacją lub pasożytami.
Łupież
Najbardziej widoczny jest u kotów o ciemnej sierści. Objawia się w postaci białych lub żółtawych drobinek, które osadzają się na futrze. Może być skutkiem złej diety, suchego powietrza lub problemów dermatologicznych.
W leczeniu pomaga wprowadzenie karmy dla kotów bogatej w składniki odżywcze, szczególnie kwasy omega 3. Można też sięgnąć po nawilżający spray do sierści.
Alergie
Mogą mieć źródła pokarmowe, środowiskowe albo pasożytnicze. Najczęstsze objawy to świąd, zaczerwienienie skóry, wypadanie sierści i zmiany skórne.
W przypadku alergii pokarmowej pojawiają się też wymioty lub biegunka. Alergia na pchły często prowadzi do silnego drapania i ran. Leczenie zależy od rodzaju alergii i może obejmować zmianę diety, leki antyhistaminowe lub środki przeciwzapalne.
Choroby układu oddechowego kotów
Układ oddechowy kota chroni drogi oddechowe przed zanieczyszczeniami, ogrzewając i nawilżając wdychane powietrze. Kaszel lub duszność mogą sygnalizować infekcję, lub inne poważne dolegliwości tego układu.
Koci kaszel
Najczęściej pojawia się przy infekcjach dróg oddechowych, takich jak zapalenie płuc lub oskrzeli. Może też towarzyszyć pasożytom lub poważniejszym chorobom jak nowotwory.
Jeśli kaszel się utrzymuje, trzeba udać się do weterynarza. Po zakończeniu leczenia warto zadbać o odporność kota i ograniczyć jego wychodzenie na zewnątrz w chłodne dni.
Choroby oczu i jamy ustnej kotów
Wiele chorób w obrębie oczu i pyska daje wyraźne objawy, takie jak ból, wydzielina czy niechęć do jedzenia. Nieleczone mogą szybko się pogłębiać, dlatego warto reagować od razu.
Wypadnięcie trzeciej powieki
Dotyczy głównie kotów wychodzących. Trzecia powieka, zwana migotką, może stać się widoczna przy infekcjach wirusowych. Jej opadnięcie to niepokojący objaw.
Często towarzyszy mu obrzęk i zaczerwienienie oczu. Może wskazywać na tasiemczycę lub inne choroby, dlatego konieczna jest szybka konsultacja z weterynarzem.
Zapalenie spojówek
To jedna z częstszych dolegliwości u kotów. Przyczyną mogą być kaliciwirusy, mikroplazmy lub alergie. Pojawia się mętna wydzielina z oka, zaczerwienienie i świąd.
Leczenie polega na stosowaniu maści z antybiotykiem przez kilka dni. Trzeba pamiętać, że po otwarciu preparat nadaje się do użytku tylko przez określony czas.
Jaskra
Powoduje wzrost ciśnienia wewnątrz oka, co prowadzi do bólu i może skutkować utratą wzroku. Z reguły jest ona konsekwencją występowania innych chorób oczu. Objawy to przekrwienie, zmiana zachowania i unikanie jedzenia.
Kot może też pocierać głową o meble lub podłogę. W początkowym stadium stosuje się krople, w zaawansowanym potrzebna bywa operacja.
Zapalenie dziąseł
Objawia się słabym apetytem, ślinotokiem i obrzękiem w okolicach pyszczka. Przyczyną bywa kamień nazębny, ale też zapalenie plazmocytarne.
W cięższych przypadkach pojawia się krwawienie. Gdy antybiotyki nie działają, konieczne może być usunięcie zębów i podawanie miękkiego pokarmu.
Choroba przyzębia
Dotyczy wielu kotów, które przekroczyły trzeci rok życia. Rozwija się w wyniku gromadzenia płytki i osadu nazębnego, co prowadzi do zapalenia tkanek wokół zęba.
Objawy to krwawiące dziąsła, ból, nieświeży oddech i chwiejne zęby. Leczenie obejmuje czyszczenie zębów, antybiotyki, a czasem usuwanie zębów.
Choroby układu krążenia kotów
Problemy z sercem mogą dotyczyć zarówno kotów rasowych, jak i mieszańców. Objawy bywają mało charakterystyczne, dlatego ważne są regularne badania.
Kardiomiopatia
Może pojawić się już u młodych kotów, nawet między drugim a czwartym rokiem życia. Dotyczy różnych ras, w tym maine coonów, kotów brytyjskich, persów, syjamów, reksów, sfinksów i bengali, ale także dachowców.
Najczęstsze objawy to trudności w oddychaniu, letarg, osłabienie i omdlenia. Choroba może prowadzić do nagłej śmierci sercowej. Diagnozuje się ją przez badanie echa serca. Leczenie ma charakter wspomagający i poprawia komfort życia kota.
Choroby neurologiczne kotów
Choroby układu nerwowego u kotów objawiają się zaburzeniami ruchu, drgawkami lub nietypowym zachowaniem. Nawet pojedynczy taki epizod warto skonsultować z weterynarzem.
Padaczka
To zaburzenie neurologiczne, które powoduje nawracające napady drgawkowe. Może mieć podłoże genetyczne, urazowe albo idiopatyczne.
Poza drgawkami objawy to utrata przytomności i nietypowe zachowania. Leczenie polega na podawaniu leków przeciwpadaczkowych oraz obserwacji w celu unikania czynników wyzwalających napady.
Nowotwory i choroby tkanki łącznej kotów
Nowotwory u kotów mogą rozwijać się w różnych narządach i tkankach. Objawy to między innymi utrata wagi, brak apetytu, owrzodzenia i ból.
Chłoniak
To nowotwór układu limfatycznego i jeden z najczęściej występujących u kotów. Objawy obejmują powiększone węzły chłonne, brak apetytu, utratę wagi i osłabienie.
Leczenie opiera się na chemioterapii, czasem wspomaganej lekami lub radioterapią. Rokowanie zależy od lokalizacji i stopnia zaawansowania choroby.
Rak płaskonabłonkowy
To agresywny nowotwór skóry, który najczęściej pojawia się u kotów o jasnym umaszczeniu. Zmiany rozwijają się w miejscach narażonych na słońce, takich jak nos czy uszy.
Objawy to owrzodzenia, krwawienie i ból. Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu guza, czasem stosuje się także radioterapię.
Choroby genetyczne i dziedziczne kotów
Niektóre choroby rozwijają się z powodu wad wrodzonych i mogą ujawniać się już we wczesnym etapie życia kota. Najczęściej dotyczą nerek lub serca.
PKD
To dziedziczna choroba nerek, która prowadzi do tworzenia się torbieli. Dotyka głównie kotów perskich i ras im pokrewnych. Z czasem zaburzają one pracę nerek i mogą powodować ich niewydolność.
Objawy to zwiększone pragnienie, częste oddawanie moczu, utrata apetytu, wymioty i letarg. Leczenie ma charakter wspomagający i opiera się na stałym monitorowaniu stanu zdrowia.
Starzenie i geriatryczne schorzenia kotów
U starszych kotów pojawiają się zmiany, które wpływają na codzienne funkcjonowanie. Niektóre z nich postępują powoli i są trudne do zapobiegania.
Utrata słuchu
To częsty problem u kotów w podeszłym wieku. Może być spowodowany starzeniem się, ale także infekcjami, urazami albo nowotworami.
Objawy to brak reakcji na dźwięki, głośniejsze miauczenie i zmiany w zachowaniu. Leczenie zależy od przyczyny, a opiekun powinien dostosować otoczenie do potrzeb zwierzęcia.
Nagłe stany kotów
Niektóre sytuacje zagrażające życiu kota pojawiają się nagle i wymagają natychmiastowej reakcji. Im szybciej zostanie udzielona pomoc, tym większa szansa na powrót do zdrowia.
Hipotermia
Dochodzi do niej, gdy temperatura ciała spada poniżej normy. Jest szczególnie groźna dla kociąt oraz starszych osobników.
Objawy to drżenie, letarg, wolne tętno i trudności w oddychaniu. Leczenie polega na ogrzaniu organizmu, podaniu płynów oraz ustaleniu przyczyny wychłodzenia.
Podsumowanie
Koty chorują na wiele różnych schorzeń. Wśród nich są infekcje wirusowe, problemy z nerkami, sercem, układem ruchu oraz objawy związane z wiekiem. Część z nich rozwija się powoli i daje sygnały takie jak brak apetytu, zmiana zachowania, trudności z oddawaniem moczu, wymioty albo duszność.
Inne choroby, takie jak zapalenie trzustki, pojawiają się nagle i wymagają szybkiej pomocy. Wczesne zauważenie objawów i regularne wizyty u weterynarza zwiększają szansę na skuteczne leczenie. Profilaktyka obejmuje szczepienia, odpowiednią dietę oraz higienę.
